Als je recent je motorrijbewijs hebt gehaald, dan is de kans groot dat je rijschoolmotor een Yamaha MT-07 of Kawasaki Z650 was. Beide uitstekende keuzes voor zowel de A2- als A-rijder, maar de hypermoderne looks zijn niet ieders kopje thee. Wat als je een zwak hebt voor klassieke motoren, maar de hedendaagse gemakken niet zou kunnen missen? Dan hebben beide merken een lekker retro gestijlde machine voor je in huis: de Yamaha XSR700 en de Kawasaki Z650RS. Naar welke sleutels ding jij? 

Kwestie van interpretatie

Heritage, neoretro, vintage,… Hoe je ‘t ook wilt noemen, zowel Kawasaki als Yamaha hebben hun stinkende best gedaan om er een laagje van over hun middenklasse paralleltwins te draperen. Met verve overigens, maar ook elk op hun eigen manier. Zo zal de Z650RS ongetwijfeld vooral de puristen weten te verleiden, want de nieuwkomer lijkt wel een doordruk van de Z650-B1 die Kawasaki in 1977 in de markt zette. Van de druppelvormige tank met metalen badges, over de kogelhulsvormige tellerpartij, de ronde koplamp en het ovale achterlicht, tot de goudkleurige gietwielen en het gifgroene kleurtje met subtiele pinstriping toe: een waanzinnig geslaagde ode aan het origineel.

Yamaha kiest dan weer voor een look die moet hinten naar de XJ 650 uit 1980, waarvan u in het beste geval de kleur van en de striping op de tank nog kan herkennen. Neen, het is allemaal wat minder klassiek gestijld op de XSR700, van het eigenzinnige silhouet, over de vormgeving van de verlichting, tot de ietwat uitgebeende look van het geheel. Alles is piekfijn afgewerkt – begrijp ons niet verkeerd – maar over de looks valt een boompje op te zetten. Die liggen je, of net helemaal niet. Wat ons betreft gaan de punten voor stijl naar de Groenen. 

 

Extra hefboom

Zowel op de XSR als de RS staat het stuur mooi hoog en naar de rijder gericht, maar de hefboom op de Yamaha is iets breder. Dat zou een minpuntje kunnen zijn om tussen wagens te laveren in een file, maar in werkelijkheid biedt ‘t je net dat tikkeltje extra hefboom om de XSR nog makkelijker ingestuurd te krijgen. Ook de zadels verschillen behoorlijk. Zo is de zadelhoogte van de Yamaha met z’n 835mm opmerkelijk hoger dan de 820mm op de Kawasaki. Maar zowel het zadel zelf als de overgang tussen het zadel en de tank is een pak smaller op die eerste. Dat terwijl Kawa duidelijk voor een breder en dikker gepolsterd zadel heeft gekozen, met het oog op extra zitcomfort.

Het resultaat is dat je op beide motoren quasi dezelfde binnenbeenlengte nodig hebt om allebei je voeten op het asfalt te planten, ook al voelt dat aanvankelijk misschien niet zo. Met m’n 1m73 vind ik op beide machines steun met de bal van de voet – ideaal voor bijna elke rijder, dus. De voetsteuntjes zijn zowel op de XSR700 als op de Z650RS licht sportief geplaatst: ietwat naar achter en een tikkeltje omhoog. Daardoor kan je voldoende hellingshoek halen voor je iets hoort schrapen, zonder dat de zithouding je in hoeken wringt die niet lang uit te houden zijn. Ex aequo op ergonomisch vlak, voor ons.

Lees het volledige artikel gratis verder op motornieuws.be