E-bike mogen we wellicht beschouwen als een van de jongste disciplines in motorsport. In deze variant, die het midden houdt tussen motorcross en mountainbike, leggen deelnemers zo snel mogelijk een uitdagend parcours af met hoogtes en laagtes, hindernissen en jumps, modderpoelen en boswegen. Een kolfje naar de hand van Marino Roets (44) uit Tielt. Drie maal op rij werd hij Belgisch kampioen in de categorie EX2, en als alles volgens plan verloopt wordt hij ook runner-up in het FIM World Championship E-Bike 2023 in de categorie EX3. Wij gingen in gesprek met Marino over zijn sport en zijn prestaties.
© FOTO’S: MTB Nazgul Photography, Offroad Pro Racing & Sherco Schepens.
MSVL: Dag Marino, allereerst hartelijk gefeliciteerd met je prestaties! Hoe ben je in deze sport verzeild geraakt?
MARINO ROETS: “Wel, op doktersvoorschrift (lacht). In mijn jonge jaren ben ik – op amateurniveau – motorcrosser geweest. Door een knieblessure ben ik helaas op mijn 18 gestopt met competitieve MX. Vervolgens heb ik twintig jaar lang aan competitief touwtrekken gedaan. Met onze ploeg, de Mertensmannen uit Hoogstraten, hebben we zelfs de wereld rondgereisd en meerdere titels behaald. Ook dat verhaal liep uiteindelijk op zijn einde waardoor ik opnieuw zonder sport zat. En met gevolgen, want zonder voldoende beweging begonnen mijn spieren te verdwijnen, met pijn aan diezelfde knie tot gevolg. Daarop raadde mijn dokter me aan om te gaan fietsen. Ik ben nogal competitief ingesteld, en “gewoon rijden”, dat zit er bij mij niet in. Toen ik een elektrische mountainbike kocht en vervolgens wat opzoekwerk deed, ontdekte ik dat er via FMB-BMB en Motorsport Vlaanderen een competitie e-bike bestond. En zo geschiedde. In mijn eerste jaar werd ik al meteen Belgisch kampioen (lacht).”
MSVL: Zit die achtergrond als motorcrosser daar voor iets tussen, denk je?
ROETS: “Natuurlijk! Wat absoluut helpt, dat is ervaring hebben in risico’s inschatten. Bovendien zijn onze elektrische mountainbikes 3 à 4 maal zo zwaar als hun varianten zonder motor, waardoor het gevoel dichter aanleunt bij MX. De techniek, het lef en het inzicht die ik kon verwerven tijdens het beoefenen van motorcross komt dus absoluut van pas.”
MSVL: Kan je aan onze lezers uitleggen wat een kampioenschap E-Bike precies inhoudt?
ROETS: “Om te beginnen wil ik alvast graag een misvatting uit de wereld helpen. Dit is geen sport voor luie mensen (lacht). Het is niet omdat we met een elektrisch ondersteunde fiets onderweg zijn, dat we niet uitgeput de finishlijn bereiken. Integendeel: na een sessie met de elektrische mountainbike is mijn hartslag veel hoger dan bij een sessie met de gewone mountainbike.”
“Dat gezegd: E-Bike is eigenlijk een ruime term die meerdere varianten kent. Zo zijn er de races waarin we met elektrisch ondersteunde tweewielers zo snel mogelijk een aantal rondes over een daartoe bestemd parcours afleggen. Daarnaast is er ook een variant met technische proeven die meer aanleunt bij Cross Country en Trial. Zo reed ik onlangs in Gilly een wedstrijd waarin we twee ronden reden met telkens vier proeven die werden gechronometreerd. In de derde ronde werd ook de tijd die je reed tussen de vier proeven in acht genomen. Daar kwam ik er uiteindelijk als beste uit en het was ook de wedstrijd waardoor ik voor de derde keer op rij Belgisch kampioen werd. Maar in het Henegouwse Gilly zagen ze niet graag een West-Vlaming winnen (lacht). Dus de officiële beker en eerste plaats kreeg ik pas na de publieke podiumceremonie overhandigd, waar ik zogezegd tweedes was. Achja, ik ben al lang blij dat die mensen wedstrijden willen organiseren.”
MSVL: In welke verschillende klassen wordt e-bike gereden?
ROETS: “Binnen de BMB en Motorsport Vlaanderen heb je vier klassen. In de EX1 rijden de fietsen die tot 25 km/u gaan. De EX2 is voor fietsen die tot 45 km/u gaan – de gehomologeerde Speedelecs en gechipte elektrische mountainbikes. Vanaf EX3 worden de voertuigen meer “motorfiets”, met tweewielers die nog steeds met trappers worden aangedreven, maar waarbij de elektrische ondersteuning ook via een gashendel wordt gedoseerd. EX4, ten slotte, wordt gereden met volledig elektrische aandrijving. De trappers worden vervangen door voetsteunen, en de bediening gebeurt volledig via een gashendel. De fietsen van Sur-Ron, bijvoorbeeld.”
MSVL: in welke klasse rijd jij?
ROETS: “Het Belgische kampioenschap rijd ik in de EX2. Dat seizoen loopt in november op zijn einde. Bij het kampioenschap voor de wereldtitel strijd ik mee in de EX3. Mijn deelname aan het WK ligt vooral aan het feit dat de eerste manche in België was, en ik dus vanaf het begin kon inspringen. Die eerste wedstrijd viel op zich redelijk goed mee, wat me het nodige vertrouwen gaf om de reizen naar het buitenland te ondernemen voor de volgende wedstrijden. De laatste wedstrijd van het WK vindt plaats op 10 november in Italië. De eerste plaats is niet meer haalbaar, maar normaal gesproken eindig ik dat kampioenschap op de tweede plaats.”
MSVL: Dat zijn knappe prestaties, zeker voor een relatieve nieuweling in de sport!
ROETS: “Competitie is voor mij dan ook een drijfveer. Op zich ben ik een kalm persoon, maar zodra ik op de fiets zit, draai ik een knop om. Maar natuurlijk had ik dit niet alleen kunnen doen. Vanaf de start beschikte ik over heel degelijk materiaal van het merk LMX, geleverd door mijn dealer Peter Schepens uit Lokeren. Niet alleen staat hij altijd voor me klaar en is geen vraag te veel, hij heeft een heel goed contact met de Franse importeur van LMX. Zo krijg ik tijdens de FIM WK-wedstrijden de steun van het Franse fabrieksteam van LMX, wier mechaniekers en ingenieurs me telkens komen helpen wanneer nodig. En dat is geen overbodige luxe, want het blijft een mechanische sport en ik ben nogal fanatiek eens die eerder vermelde knop is omgedraaid. En dan durft er wel eens iets kapotgaan (lacht). Dat is de aard van het beestje, denk ik. Ik smijt me altijd 100%, want met 95% geraak je er niet.”
MSVL: Dat is de winnaarsmentaliteit! Zijn er veel landgenoten te bespeuren tijdens zulke WK-wedstrijden?
ROETS: “Neen. Fransen, Nederlanders, Schotten en Italianen wel, maar in België is er duidelijk nog veel ruimte voor groei.”
MSVL: hoe groot schat je de sport in momenteel in ons land?
ROETS: “Dat is nogal regionaal bepaald. In de Kempen en aan de grens met Nederland is er een grote organisatie, ATB Cross, met zo’n 1.000 leden – mountainbikers en e-bikers samen. Ze hebben een aparte competitiereeks voor elektrische mountainbikers met ongeveer 50 leden en organiseren wedstrijden in dezelfde klassen als Motorsport Vlaanderen en de BMB.”
“Wat betreft bijvoorbeeld West-Vlaanderen, heb ik het gevoel dat veel mensen niet in de competitie durven stappen. Nochtans: het is een eerder kleine community waar het erg familiaal aan toe gaat. Tijdens de race is het natuurlijk competitief – daarvoor is het sport. Maar daarvoor én daarna zijn we één grote groep die ook graag contact houdt. Bovendien is dit een erg toegankelijke discipline – zeker in het grote plaatje van de motorsport.”
MSVL: Hoe kunnen we mensen volgens jou over de streep trekken om mee te rijden?
ROETS: “Kom gewoon eens kijken! Er heerst een erg open sfeer, dus spreek ons gerust aan na de wedstrijd als je meer info wil over deze sport. En durf de sprong wagen. Iedereen die een keertje meerijdt, is meteen verkocht.”
MSVL: We geven het door. Bedankt voor je tijd en veel succes met je verdere carrière!
