Enduro-piloot Mathias Van Hoof (Husqvarna) zegt zijn actieve sportcarrière vaarwel. De Herentalsenaar kan terugblikken op een mooi palmares dat in 2014 begon met de landstitel in de instapklasse van het Belgische endurokampioenschap. Nadien volgde meer hoogtepunten met onder andere een gouden medaille op de Sixdays (2016) en de vice-wereldtitel in de Enduro World Cup open klasse (2020). In tussentijd werden talloze races gewonnen, banden versleten en trainingsurenuren gesleten. Nu is het voor de 28-jarige piloot tijd om een nieuwe weg in te slaan.

Moeilijke periode

“Het valt me enorm zwaar, maar vanaf 2022 zal ik niet meer deelnemen aan het Belgisch, Europees of world cup open enduro.”, vertelt Van Hoof. Die beslissing is niet aan één enkele reden toe te schrijven. “Na het moeilijk te verteren verlies van de world cup open titel in 2020 (Van Hoof werd nipt tweede, msvl.) heb ik een moeilijke periode gehad. Hoewel ik gemotiveerd was voor het nieuwe seizoen motivatie gevonden, had ik het door een professionele keuze veel meer moeite tijd vrij te maken om te trainen, reizen en wedstrijden te rijden.” Daarbovenop kwam Van Hoof zwaar ten val tijdens een training in juni vorig jaar, wat leidde tot tijdelijke gevoelloosheid in zijn linkerbeen. “Intussen is dat zo goed als volledig herstelt. De honger was nog groot, maar de gebeurtenis zette me wel aan het denken.”

Fier op de prestaties

In de voorbereiding naar het nieuwe seizoen in Spanje ging het terug fout. “De crash te veel.”, noemt Van Hoof het. “Ik kan door mijn job gewoon geen tijd meer vinden om me goed voor te bereiden, laat staan te trainen. En dan kan je ook geen wedstrijden meer rijden op het hoogste niveau. De zeven jaar dat ik actief was in de sport waren ronduit fantastisch en ik ben fier met wat ik heb gerealiseerd.” En terecht, met 7 World Cup overwinningen plus een vice-wereldkampioenschap in de EnduroGP en goud en zilver op de Sixdays. “Ik wil dan ook iedereen bedanken die me door de jaren heen gesteund heeft: mijn ouders, mechaniekers, helpers, vrienden, sponsors en supporters. Zonder jullie was dit nooit gelukt. Jullie maakten het voor mij mogelijk om te doen waar ik van hield en van houd: enduro rijden.” En de passie, die blijft natuurlijk. “Uiteraard zal ik af en toe zal nog wel eens wat gaan trainen of een enduro-tour doen met vrienden. En je zal me ook nog tegenkomen op wedstrijden MX en enduro. Maar nu aan de andere kant van het lint.”